Pyłek ma zróżnicowany skład chemiczny. W zależności od tego, czy zbierany jest wiosną, czy latem, może zawierać mniej lub więcej aminokwasów. Na różnice wpływa także rodzaj rośliny, z której został zebrany. Pyłek pochodzący z tych samych gatunków roślin, ale znajdujących się w różnych strefach klimatycznych, także będzie się od siebie różnił składem.

To wyjątkowy produkt. W pyłku pszczelim znajduje się około 250 różnych substancji. W jego składzie około 33,7% stanowią cukry redukujące: fruktoza, glukoza, turanoza, maltoza oraz nieredukujące: skrobia, celuloza, pollenina, dekstryna. Około 23% składu pyłku stanowią białka, a aminokwasy występują w około 17%. W pyłku pszczelim znajdziemy także: 

1. kwasy nukleinowe, 
2. enzymy, 
3. lipidy, 
4. związki fenolowe, 
5. witaminy: m.in. z grupy B, C, E, A,
6. biopierwiastki tj.: fosfor, potas, wapń, magnez, sód,
7. mikroelementy, w tym: żelazo, cynk, mangan, miedź, nikiel, kobalt,
8. błonnik.

Pyłek pszczeli – właściwości odżywcze

Pyłek pszczeli, ze względu na swój bogaty skład, jest cennym składnikiem codziennej diety. Zawiera białka i aminokwasy egzogenne, jak lizyna, leucyna czy izoleucyna. Organizm sam ich nie syntetyzuje, dlatego konieczne jest dostarczanie ich wraz z pożywieniem. Aminokwasy egzogenne są potrzebne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Wpływają na prawidłową pracę mózgu, przemianę lipidową, wspomagają budowę kości i chrząstek.

Pyłek dostarcza błonnika w postaci celulozy, który jest nierozpuszczalny w wodzie. Celuloza jest odpowiedzialna m.in. za prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego. Pyłek pszczeli jest także źródłem węglowodanów, w tym glukozy, która jest źródłem energii, także dla mózgu.

W pyłku pszczelim znajdziemy kwasy tłuszczowe: jedno– i wielonienasycone kwasy omega3 i omega6, fitosterole oraz fosfolipidy. Stanowią one bardzo ważny składnik codziennej diety. Wielonienasycone kwasy tłuszczowe są konieczne do prawidłowego rozwoju oraz wzrostu dzieci i młodzieży. Fosfolipidy z kolei zapobiegają odkładaniu się tłuszczu i cholesterolu w wątrobie, chroniąc ją przed stłuszczeniem i zapobiegając miażdżycy.

Zawarte w pyłku związki fenolowe to antyoksydanty, które przeciwdziałają procesom utleniania w organizmie. Mogą łagodzić i zapobiegać wielu schorzeniom, w tym chorobie wieńcowej i miażdżycy. 

Nieoceniona jest także bogata zawartość witamin w pyłku. Zawiera aż 9 witamin z grupy B. Dzięki temu reguluje pracę całego organizmu: układu nerwowego, krążenia, pokarmowego. Wzmacnia odporność, dlatego jest nieoceniony w przeciwdziałaniu przeziębieniom. Pyłek pszczeli zawiera w swoim składzie niemal wszystkie witaminy: rozpuszczalne w wodzie i tłuszczach, co czyni go wyjątkowym produktem roślinnym.

Pyłek pszczeli – na co pomaga?

Ze względu na swój bogaty skład, pyłek pszczeli może być stosowany w terapii wielu chorób i schorzeń. Wykazuje różnorodne działanie bioterapeutycze, w tym:

1. antybiotyczne i antybakteryjne – pyłek może być stosowany w leczeniu przeziębienia i grypy, łagodzi stany chorobowe;
2. uodparniające – zaleca się włączenie go do codziennej diety. Korzystnie wpływa na układ immunologiczny, powoduje wzrost odporności organizmu, a także wzmaga wytwarzanie przeciwciał i przyspiesza leczenie zakażeń;
3. regenerujące – pyłek można stosować w trakcie rekonwalescencji czy podczas wyczerpania fizycznego. Sprawdza się jako odżywka dla sportowców lub osób ciężko pracujących fizycznie. Poprawia wydajność i wydolność intelektualną;
4. odżywcze – pyłek ma wysoką wartość odżywczą i dietetyczną, pobudza apetyt, ułatwia proces trawienia;
5. detoksykacyjne – działa osłaniająco i odtruwająco na wątrobę;
6. terapeutyczne – w zależności od rodzaju rośliny, z jakiej został pozyskany, pyłek może wykazywać działanie uspokajające.

Pyłek pszczeli – na co jest dobry? Produkt ten wykazuje właściwości lecznicze w przypadku takich chorób i schorzeń jak:

1. miażdżyca, 
2. choroby skóry, wypadanie włosów,
3. nadciśnienie tętnicze,
4. zapalenie mięśnia sercowego,
5. stany zapalne błony śluzowej, skóry, opryszka,
6. choroby górnych dróg oddechowych, w tym przeziębienie i grypa,
7. choroby układu pokarmowego: biegunka, zaparcia, wrzodziejące jelito grube,
8. choroby wątroby: marskość, zapalenie, uszkodzenie, stan pourazowy,
9. niedokrwistość i anemia,
10. alergia, katar sienny, astma,
11. choroby narządu wzroku: zapalenie siatkówki, rogówki,
12. stany zapalne gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej,
13. zespół policystycznych jajników.